Geschilderd door Ellen de Groot

Bij de vrouw ervaart de man zich meer man
Bij de man ervaart de vrouw zich meer vrouw
Bij de moeder ervaart het kind zich meer kind
Bij het kind ervaart de moeder zich meer moeder
en bij God ervaart de mens zich meer mens

De gebarsten pot

Een waterdrager uit India droeg twee grote potten. Beide hingen aan de uiteinden aan een stok die hij op zijn nek droeg. Een van de potten had een barst waardoor hij onderweg steeds water verloor. En terwijl de andere pot helemaal perfect was en steeds de volle lading water van het beekje naar het huis van zijn meester bracht was de andere pot maar halfvol aan het einde van de tocht.
Voor ruim twee jaar lang ging dit door, dag in dag uit kwam de waterdrager met maar anderhalve pot water bij zijn meesters huis terug. Uiteraard was de perfecte pot hardstikke trots op zichzelf. Hij kreeg het toch maar voor elkaar om elke keer weer datgene te doen waar hij voor gemaakt was. Maar de gebarsten pot schaamde zich diep vanwege zijn gebreken en hij voelde zich zo akelig dat zijn taak maar voor de helft kon vervullen.
Na twee jaar had de pot nog steeds het gevoel dat hij enorm faalde. Uiteindelijk zei de pot tegen de waterdrager, toen ze bij het beekje waren : "Ik schaam me zo diep voor mijzelf en ik wil mijn excuses aanbieden."" Waarom?" Vroeg de man, "Waar schaam je je dan zo voor?"
"Ik heb een barst en de afgelopen twee jaar ben ik er alleen maar toe in staat geweest om een halve lading water naar het huis van je meester te brengen. De rest lekt er onderweg uit. Vanwege mijn tekortkoming moet u extra werk doen en u krijgt er niet eens voldoening van." zei de pot.
De waterdrager kreeg medelijden met de oude gebarsten pot en zei: " Als we straks naar huis lopen, moet je maar eens letten op al die mooie bloemen aan de kant van de weg, oke?" En inderdaad, toen ze terug naar het huis van de meester liepen zag hij het. De zon scheen op de mooiste bloemen die daar zomaar aan de kant van de weg groeien, en hij vergat een beetje hoe verdrietig hij was. Maar eenmaal terug bij het huis voelde hij zich toch weer akelig omdat hij de helft van het water weer was verloren en wederom bood hij zijn excuses aan de waterdrager.
Maar de waterdrager zei: "Is het je niet opgevallen onderweg dat er alleen aan jou kant van het pad zulke mooie bloemen groeien en aan de andere kant van het pad niet? En weet je hoe dat komt? Dacht je dat het mij niet was opgevallen dat je gebarsten was? Ik maakte er juist gebruik van. Ik heb bloembollen en zaden geplant aan jouw kant van de weg en elke dag als we van het beekje terug kwamen heb jij ze water gegeven.
Twee jaar lang kon ik al deze mooie bloemen plukken en de tafel van mijn meester versieren. Als jij niet was geweest hoe je was, dan was het huis ook niet zo mooi opgefleurd.

Terug naar verhalen en gedichten

______________________________________________________

Zusters

Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken.
Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.

De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
“Vergeet je zusters niet. Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt.

Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de
kinderen die je misschien zult krijgen zult houden, je zult altijd je zusters nodig hebben. Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en dingen met ze te doen.

En onthoud dat zusters" alle vrouwen betekent.
Je vriendinnen, je dochters, al je vrouwelijke familieleden.
Je hebt vrouwen nodig. Zo is het met vrouwen”.

Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw. Ik ben een pasgetrouwde vrouw. Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken.

Toch ze luisterde naar haar moeder. Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen. Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder wist waar ze het over had. Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een vrouw groeien zijn “zusters” de steunpilaren in haar leven.
 

De tijd verstrijkt
Het leven gebeurt
Afstand scheidt
Kinderen groeien op
Liefde groeit en vergaat
Geliefden overlijden
Harten breken
Ouders sterven
Loopbanen eindigen

Maar ….. zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit. Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt. En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan, zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen, voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen en je aan het eind met open armen te ontvangen.

Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je. Of komen ze om je eruit te tillen. Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters, schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes, nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen
vrouwen.

Toen we dit “avontuur”, genaamd vrouw-zijn begonnen, hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en verdriet dat ons te wachten zou staan. Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds nodig hebben.
 

Terug naar verhalen en gedichten

______________________________________________________

Manifesterende Vrouwenenergie

In het wonder van de schepping manifesteren zich Vrouwelijke en Mannelijke energie.
Evolutionair gezien een vondst van de Schepper, immers het spanningsveld tussen deze beide energieën blijkt een onuitputtelijke bron van scheppingskracht.
In de oudste geschiedenis was de Grote Moeder het symbool voor de sacrale energie van de mensheid.
De Vrouw als Godin, als opperste symbool van vruchtbaarheid en scheppingskracht, verloor in de loop van de geschiedenis haar matriarchale status aan een zich steeds sterker op de voorgrond dringend patriarchaal mannelijk Godsbeeld.

De wereld van de kunst en de religie biedt een helder en fascinerend beeld van deze ontwikkeling in het menselijk denken en handelen. Hier zien we de Vrouw ’gelauwerd en bezongen’ en op een voetstuk geplaatst, maar ontdaan van haar identiteit en bewegingsvrijheid.

In het begin van de vorige eeuw en later in de ‘60-tiger en ’70-tiger jaren manifesteert zich met name in Europa, steeds duidelijker de vrouwenbeweging. De Vrouw wil zich bevrijden van de patriarchale samenleving en zich als een zelfstandig en evenwaardig individu gerespecteerd zien.

In het perspectief van de tijdgeest zien we dat de Vrouw door haar heldere directheid, openheid, compassie en oorspronkelijke, creatieve benadering van de dagelijkse werkelijkheid zich steeds nadrukkelijker profileert en zich krachtig een weg zoekt in de huidige complexe samenleving. De intrede van de grensoverschrijdende mogelijkheden van het Wereld Wijde Web speelt hierbij een belangrijke rol.

We zien dat deze signalen zich over de hele wereld verspreiden en constateren dat Vrouwen meer en meer de durf en het lef hebben om bestaande maatschappelijke structuren te doorbreken. Zij zoeken naar nieuwe wegen in de vormgeving van hun leven, op de bres voor een meer humane, meer harmonische samenleving. Hun daadkracht en inventiviteit vervangt in toenemende mate de heersende en beheersende patriarchale culturen.

Vrouwen vormen een belangrijke factor in het openen van poorten naar een nieuwe samenleving. Indien Vrouwen over de wereld hun specifieke Vrouwelijke kracht verbinden, zullen zij in staat zijn de geschillen en langlopende haatgevoelens in de wereld op een geheel eigen wijze te benaderen en mogelijk te elimineren of op zijn minst te reduceren.

Evolutionair gezien vraagt de toekomst van de aarde om een nieuw mondiaal elan; de quantum-sprong van de bewustwording dat alles met alles verbonden is. Het bewustzijn wordt een deelnemend bewustzijn, een overgang van individueel naar universeel denken, van Ik naar Wij.
Hier ontstaat een nieuwe ruimte waarin de vrouwelijke en Mannelijke energie elkaar evenwaardig kunnen inspireren om te groeien naar een nieuwe krachtige en creatieve spirituele wereldorde.
Het leven als een unieke uitdaging van de Schepping, het leven als Kunstwerk, het leven als Quantum-Art.
De Mens als een spirituele bloem op weg naar een Nieuwe Renaissance


EEN ODE AAN DE VROUWENENERGIE
Vanuit het Quantum-Art project The Unifying Spiritual Field of the World wordt een Gouden Plant symbool van ‘The Spiritual Dimension Of Man’ geschonken aan één van de meest stralende, gepassioneerde, spirituele en realistische Vrouwen in de wereld.
Zij staat symbool voor de zich steeds krachtiger manifesterende VrouwenEnergie.
Deze Gouden Plant is tevens een ode aan de miljoenen onbekende Vrouwen die zich inzetten voor de veranderingsprocessen in de dagelijkse werkelijkheid.
De Vrouw als boegbeeld van de groei naar een nieuw Mens en Wereldbeeld,
op weg naar een Nieuwe Renaissance.


In het perspectief van deze kunstmanifestatie ontvangen 33 bevlogen Vrouwen vanuit deze WereldAkker een klein gouden Kiemplantje met een persoonlijke brief en een begeleidend document voor hun unieke bijdrage aan de veranderingsprocessen in de wereld

33 bevlogen Vrouwen
Amy Tan, Anne Hastings, Annine van der Meer, Brandon Bays, Caroline Cory, Christine Pannebakker, Ciska Dresselhuys, Danah Zohar, Esra’a Al Shafei, Eve Ensler, Fiona Montagu, Hoda Al Khamis-Kanoo, Inez van Oord, Irene van Lippe-Biesterfeld, Isabelle Allende, Karen Armstrong, Lulu Wang, Marianne Williamson, Nalini Nadkarni, Nancy Lublin, Narisscia Botha, Nelie Kroes, Ogega Moturi, Paola Antonelli, Rickie Byars Beckwith, Shirly Nicholson, Sima Samar, Somaly Mam, Wangari Maathai, and 4
to the Woman of the Golden Plant.
Nr. 33 voor haarzelf en 3 om uit te zaaien naar 3 bijzondere Vrouwen
die haar leven sterk hebben beïnvloed.
 

Terug naar verhalen en gedichten

______________________________________________________

Stilstaan bij elkaar

Laten we stilstaan bij elkaar
in het rumoer van deze tijd
laten we stil staan, even maar
we zijn elkaar in zoveel kwijt
bange hart voelt soms zo zwaar
voor jou, voor mij, voor iedereen
laten we stilstaan bij elkaar
nu even samen, niet alleen
stilstaan bij elkaar
 

Terug naar verhalen en gedichten